Dje me date 8 nentor ne ambjentet e museu te detit u organizua nje ceremoni e vecante per te kutjuar Albertin, puntorin shqiptare qe humbi jeten tek porti Antik ne Genova.
Ceremonia ishte organizua nga Unioni i Pergjithshem Shqiptar dhe te ftuar ishin: Ilirian Kolgjeka, Hasan Mucostepa konsull i Republikes se Shqiperise ne Milano,Giuseppe Maria Durazzo konsull nderi ne Principaten e Monakos, Ivan Drogo sekretar i pergjithshem i Unionit te Pergjithshem Shqiptar, Alban Daci kryetar i Gjenerates Re Shqiptare, vellai i te ndjerit si dhe shoke dhe miq te tij.
Gjate ketij perkujtimi u diskutua qe sa me shpejt qe te jete e mundur te zbardhet e verteta, te vendoset drejtesia dhe pergjegjesit nese ka te vihen para ligjit. Pra, eshte e rendesishme qe te vendoset drejtesia morale.
Duke besuar tek drejtesia Italiane si dhe tek kembengulja jone, mendojme se shume shpjet kjo drejtesi do te arrithet
Fjalimi i z. Alban Daci
Mirembrema te Gjitheve qe jeni te pranishem ne salle.
Eshte nje nder i madh per mua te jem i pranishem mes jush ne perkujtim te Albert Kolgjekes, punetorit shqiptar qe humbi jeten gjate ndertimit te museut te detit, i cili eshte vendi ku sot ne jemi mbledhur.
Alberti ishte njeri i mire qe kishte mardhenie te mira me miqet dhe shoket e punes.Ishte shembull per tu ndjekur nga te gjithe emigrantet.Ai si te cdo kush tjeter kishte endrra dhe projekte per te ardhmen: enderronte qe nje dite te kthehej ne Shqiperi, te krijonte familje, te kishte femije…me pak fjale te ishte i lumtur duke bere nje jete normale.
Faktetsisht enderrat u shuan pikerisht ne nje dite me shi, ku gjithcka u be e erret per te dhe familjen e tij.
Nga ai moment ky museo eshte simbol jo vetem i punetoreve shqiptare qe punojne ne sektorin e ndertimit, por i cdo kujt qe beson ne vlerat njerezore.
Ky muze per familjen e Abertit eshte i mallkuar, sepse ketu humben djalin e tyre te shtrejte, kurse per ne eshte vendi i nje tragjedie qe nuk duhet te perseritet me kurre.
Per te kujtuar Albertin jemi te pranishem edhe ne studentet shqiptare, sepse njohim repektojme dhe praktikojme vlerat njerezore qe perbejne thelbin dhe botkuptimin jetesore.
Ne respektojme dhe perkrahim te emigrantet shqiptare, ku nje pjese e tyre punojne ne kushte te prapanueshme persa u perket elementeve te sigurise, pageses, orarit te punes si dhe shume elemente te tjere te rendesishem.
Ne jemi ketu, sepse kemi nje kauze te perbashket: realizimin e nje jete te mire, te qete dhe te sigurt.
Ne universitetin e Genoves studiojne afersisht 400 student shqiptare, te cilet kane rendimentin me te lart jo vetem ne raport me studentet e huaj, por edhe me ata italiane.
Pra, ne jemi nje kapacitet i rendesishem intelektual qe mund te japin nje kontribut te vyer ne zhvillimin ekonomik, politke dhe social jo vetem per Shqiperine por edhe per Ligurian.
Ne perfitojme mentalitetin, metodat e punes dhe te studimeve perendimore, ne vecanti ate italian, duke u bere nje ure e rendesishme lidhje mes dy vendeve qe kane njohur mardhenie me karakter miqesor, respektues dhe bashkpunim reciproke.
Ceremonia ishte organizua nga Unioni i Pergjithshem Shqiptar dhe te ftuar ishin: Ilirian Kolgjeka, Hasan Mucostepa konsull i Republikes se Shqiperise ne Milano,Giuseppe Maria Durazzo konsull nderi ne Principaten e Monakos, Ivan Drogo sekretar i pergjithshem i Unionit te Pergjithshem Shqiptar, Alban Daci kryetar i Gjenerates Re Shqiptare, vellai i te ndjerit si dhe shoke dhe miq te tij.
Gjate ketij perkujtimi u diskutua qe sa me shpejt qe te jete e mundur te zbardhet e verteta, te vendoset drejtesia dhe pergjegjesit nese ka te vihen para ligjit. Pra, eshte e rendesishme qe te vendoset drejtesia morale.
Duke besuar tek drejtesia Italiane si dhe tek kembengulja jone, mendojme se shume shpjet kjo drejtesi do te arrithet
Fjalimi i z. Alban Daci
Mirembrema te Gjitheve qe jeni te pranishem ne salle.
Eshte nje nder i madh per mua te jem i pranishem mes jush ne perkujtim te Albert Kolgjekes, punetorit shqiptar qe humbi jeten gjate ndertimit te museut te detit, i cili eshte vendi ku sot ne jemi mbledhur.
Alberti ishte njeri i mire qe kishte mardhenie te mira me miqet dhe shoket e punes.Ishte shembull per tu ndjekur nga te gjithe emigrantet.Ai si te cdo kush tjeter kishte endrra dhe projekte per te ardhmen: enderronte qe nje dite te kthehej ne Shqiperi, te krijonte familje, te kishte femije…me pak fjale te ishte i lumtur duke bere nje jete normale.
Faktetsisht enderrat u shuan pikerisht ne nje dite me shi, ku gjithcka u be e erret per te dhe familjen e tij.
Nga ai moment ky museo eshte simbol jo vetem i punetoreve shqiptare qe punojne ne sektorin e ndertimit, por i cdo kujt qe beson ne vlerat njerezore.
Ky muze per familjen e Abertit eshte i mallkuar, sepse ketu humben djalin e tyre te shtrejte, kurse per ne eshte vendi i nje tragjedie qe nuk duhet te perseritet me kurre.
Per te kujtuar Albertin jemi te pranishem edhe ne studentet shqiptare, sepse njohim repektojme dhe praktikojme vlerat njerezore qe perbejne thelbin dhe botkuptimin jetesore.
Ne respektojme dhe perkrahim te emigrantet shqiptare, ku nje pjese e tyre punojne ne kushte te prapanueshme persa u perket elementeve te sigurise, pageses, orarit te punes si dhe shume elemente te tjere te rendesishem.
Ne jemi ketu, sepse kemi nje kauze te perbashket: realizimin e nje jete te mire, te qete dhe te sigurt.
Ne universitetin e Genoves studiojne afersisht 400 student shqiptare, te cilet kane rendimentin me te lart jo vetem ne raport me studentet e huaj, por edhe me ata italiane.
Pra, ne jemi nje kapacitet i rendesishem intelektual qe mund te japin nje kontribut te vyer ne zhvillimin ekonomik, politke dhe social jo vetem per Shqiperine por edhe per Ligurian.
Ne perfitojme mentalitetin, metodat e punes dhe te studimeve perendimore, ne vecanti ate italian, duke u bere nje ure e rendesishme lidhje mes dy vendeve qe kane njohur mardhenie me karakter miqesor, respektues dhe bashkpunim reciproke.
