Wednesday, May 1, 2013

Morali i AK dhe imoraliteti i tjerëve


Alban Daci

Që nga fillimi janë munduar ta shantazhojnë AK, duke e quajtur parti turke, parti të dalë nga Berisha, parti që duhet të shkonte patjetër tek PS.  Mendoj se ka disa arsye pse e sulmojnë kaq egër Aleancën Kuq e Zi.
E para, klasa e vjetër politike e kishte manipuluar mendjen e shqiptarëve dhe bënte gjithçka ose asgjë dhe qytetarët flinin në gjumë. Pra, politika e vjetër kishte bërë një marrëveshje të heshtur me qytetarët, ne do të rrimë edhe pa ofruar gjë dhe ju nuk keni ku të ikni se nuk keni një alternativë të re. Dalja e AK e theu këtë heshtje të shëmtuar dhe hapi një dritare shprese tek mijëra shqiptarë të ndershëm. Pra, AK prishi status quon e mos bërjes asgjë, duke thënë se shumë gjëra nuk janë bërë dhe hajdeni t’i  bëjmë.
Së dyti, AK hape disa tema, të cilat ishin tabu të mbyllura për politikën e vjetër. Hapi tabunë e Bashkimit Kombëtar duke e ngritur në nivel zyrtar këtë çështje të drejtë dhe legjitime. Hapi tabunë e limitimit të mandateve. Sot Parlamenti shqiptare ka po të njëjtët deputet që ka pasur që në fund të viteve ’90 dhe as nuk e kanë ndërmend të largohen apo të dalin në pension. Theu tabunë e të Djathtës dhe të Majtës klasike. Shqiptarët falë AK, kuptuan dhe mësuan se mund të ketë edhe parti të pozicionuar në qendër me filozofi patriotike-demokratike.
AK me politikat e saj patriotike cenojë hapur lobet dhe interesat antikombëtare të disa vendeve fqinje, të cilët me aksionet e tyre ekonomike kontrollojnë dhe kanë ne dorë mediat, por dhe disa institucione shtetërore.
Megjithatë, edhe pse AK po sulmohet, ajo nuk ka shanse të tkurret, por ka perspektivë vetëm rritëse. Kjo po ndodh për disa arsye. Së pari, AK ka njerëz kryesisht të rinj, me vullnet dhe me energji. Ato nuk janë të lodhur nga jeta sociale e as të ngopur nga pushteti. Për këtë arsye kreativiteti politikë i AK është shumë më i lartë dhe cilësor se sa ai i politikës së vjetër. Së dyti,  çdo gjë që bëhet me pasion dhe pa interesa individuale, por me idealizëm të përgjithshëm social, është e destinuar të ketë vetëm rritje dhe sukses.
Tek AK të gjithë janë vullnetarë dhe janë aty, sepse mendojnë ndryshe, besojnë ndryshe dhe janë në gjendje të sakrifikojnë çdo gjë për të mirën e vendit. Kjo nuk ndodh tek politika e vjetër, e cila është ndërtuar dhe jeton mbi bazën e interesave personale për pushtet ekonomik dhe politik.
Pasioni dhe vullneti në historinë njerëzore kanë qenë dy armët kryesore të fitoreve. Sot ndoshta është e vërtetë se nuk kishte një milion protestues në protestën e AK, por zemrat dhe forca e tyre është madhe dhe e pandalshme.
 Pastaj, AK ka mijëra e mijëra mbështetës kudo ku ka shqiptarë, të cilët mbështetjen e tyre do e tregojnë në zgjedhjet e 23 qershorit. Aktivistët e AK janë të pathyeshëm dhe do të jetojnë gjatë në politikën shqiptare, sepse kanë psikozën e kauzës së drejtë, por të mohuar në shekuj, atë të qenit krenar se je shqiptar.
Aktivistët e AK janë të vendosur të shkojnë deri në fund, sepse nuk kanë çfarë të humbin, nuk kanë prona pa fund të marra në mënyrë të padrejtë ose duke përdorur pushtetin, nuk kanë pasur pafund duke vjedhur Shtetin apo institucionet, nuk kanë para të marra nga pushteti. Ato nuk mund të humbin, sepse humbje për ta do të thotë të humbësh vendin, Atdheun, familjen dhe çdo gjë.