Vdekja e Sokol Olldashit eshte e parakohshme.
Eshte nje vdekje e parakoshme edhe per vete politiken shqiptare.
Eshte e parakohshme per vete ate qe simbolizojne vitet nentedhjete dhe faktin se misioni i shume njerezve te atyre viteve mbetet ne gjysme i pa perfunduar.
Vdekja e Azemi Hajdarit ishte e tille, e Gramoz Pashkos ishte e tille, Arben Brocit ishte e tille dhe tashme edhe e Sokol Oldashit.
Duket sikur e ndjek nje fatalitet historik te gjithe brezin e arte te viteve '90, te cilet u detyruan te burrerohen para kohe nga proceset dhe te vdesin pa kryer realizimin e plote te demokracise, per te cilet luftuan e besuan.
Te Djathen shqiptare duket sikur e po e ndjek fataliteti i te rinjve qe shkelqejne ne moshe te re dhe qe vdesin po te rinje.
Sokoli do t'i mungoje shume politikes e demokracise shqiptare.
Megjithate, ai do te mbetet gjithmone modeli i rinise dhe njeriu qe nuk pranoj te plakej.
Ai do te kujtohet gjithmone i ri, energjik dhe i vendosur.
A. Daci
