Tuesday, May 8, 2012

Universitetet shqiptare, printera sandalozë të diplomave të pamerituara


Alban Daci

Trofta italiane dhe përdhosja e dijes shqiptare

Universitetet shqiptare, printera sandalozë të diplomave të pamerituara

Renzo Bossi, ose siç njihet ndryshe Trofta, doli se ishte diplomuar në një universitet shqiptar. Për të kuptuar se sa serioz është titulli i studimeve, që Trofta ka mbrojtur, mjaftojnë të përmendim disa fakte: pasi disa provash, më në fund arriti, të mbaroi shkollën e mesme; titullin universitar nuk e ka mbrojtur në Itali; prova se titullin universitar e ka mbrojtur në një universitet privat në Shqipëri, në të cilët nuk zhvillohen kurse në gjuhët europiane.
Shumica e madhe e të rinjve shqiptarë e kanë ëndërr dhe privilegj të studiojnë në një universitet perëndimor, qoftë edhe italian. Kjo për faktin, se tradita universitare e vendeve europiane është e lashtë dhe shumë e pasur me literaturë. Gjithashtu, stafet pedagogjike janë të gjithë disa herë të kualifikuar. Gjithashtu, është i njohur fakti se në se nuk studion dhe nëse nuk e meriton, asnjëherë nuk arrin të diplomohesh. Shumë studentë shqiptarë e kanë provuar drejtpërsëdrejti se pa meritë sholla në Perëndim nuk mbarohet. Ka plot studentë shqiptarë, të cilët mbi 10 vite frekuentojnë kurset universitare dhe nuk arrijnë ti mbarojnë ato. Kjo nuk do të thotë se vendet europiane janë perfekt.
Megjithatë, edhe pse vendet europiane kanë problemet e veta, ata kanë disa shtylla, të cilat i konsiderojnë të shenjta dhe nuk guxon askush t’i cenojë. Në perëndim dija është e shenjtë, jeta është e shenjtë, liritë e të drejtat e njeriut janë të shenjta. Ndërsa, Shqipëria është vendi i absurditeteve. Është katastrofë dhe krejtësisht i pa pranueshëm fakti se në Shqipëri dija jo vetëm nuk respektohet më, por është drejt përdhosjes dhe degradimi total.
Vetëm në Shqipëri mbarimi i viteve të studimet korrespondon automatikisht me diplomim. Shumë europianë, duke përfshirë edhe italianët e kanë ëndërr që të arrijnë të diplomohen brenda kohës së rregullt të studimeve. Në Shqipëri ekziston edhe proverba: Kam mbaruar universitetin, po më ka mbetur pa u marrë diploma e pjekurisë të shkollës së mesme.
Kam shkruar disa herë, edhe para se të dilte skandali i djalit të Bossit, se në Shqipëri po prodhohen “injorantë”. Sistemi universitar shqiptar është në ditët me të këqija. Universitet shqiptare, qoftë publike ose private, e kanë humbur misionin e tyre për të edukuar dhe përgatitur brezat e ri që t’u bëjnë ballë sfidave të kohës.  Sot nuk është aspak absurde të marrësh veshtë e të kuptosh, që pronar i një universiteti privat të jetë një person që nuk ka kryer asnjëherë studime universitare. E çfarë mund të presësh nga një person i tillë? Si mund të bëjë dituri e ta përhap atë një person që është vetë i paditur? Universitet shqiptare janë kthyer në forma biznesesh që printojnë e shpërndajnë letra, që nuk kanë asnjë vlerë dije.  
Një pjesë e mirë e disa universiteteve private ngjajnë me sekte të fshehura, ku nuk dihet se çfarë bëhet aty brenda dhe se kush janë drejtuesit e vërtetë. Ndalohen kamerat, ndalohen gazetarët, brenda ka kamera kudo, çdo hapësirë është e mbushur me mikrofona, janë krijuar rrjete informatorësh e spiunësh brenda stafeve akademike.
Pra, me pak fjalë, shumicën e rasteve këto universitete, nëse mund t’i quajmë kështu, të japin përshtypjen sikur po hyn në sektorët e ndaluar të CIA apo të shërbimeve të tjera inteligjente, dhe jo në mjediset ku duhet të mbizotërojë dija, të mbizotërojnë vlerat njerëzore, transparenca etj. Është qesharake të analizosh faktin se si rekrutohen pedagogët e rinj. Në të gjitha rastet nuk ka provime meritokratike rekrutimi, por pjesa më e madhe e tyre, pavarësisht kritereve punësohen për faktin se janë farefis me drejtuesit, ose në rastet e tjera, sidomos tek universitet publike bëhen emërime të qarta politike.  
Po të analizojmë stafet akademike të universiteteve private ose publike, duke bërë ndonjë përjashtim të vogël, dalim në konkluzion, se: dija bëhet nga të paditurit dhe viktima të paditurisë të diturit  dhe  të rinjtë, që janë nevojë dhe interes për shumë dije.
Megjithatë, nuk mjafton fakti se universitet shqiptare janë kthyer në fabrika që prodhojnë e pritojnë letra, që nuk përfaqësojnë dije, por se shumica e personave që marrin këto tituj pa merita akademike punësohen në administratën publike. Me të vërtetë është qesharake dhe absurde fakti se djali i Bossit ka marrë diplomën tek një universitet privat shqiptar. Megjithatë, më interesante është të bëhen kontrolle e të hetohen rastet, ku sozi të djalit të Bossit për nga dituria janë të punësuar në pozicionet kyçe të shtetit shqiptar.
Ministria e Arsimit disa herë na ka folur duke na bërë pallavra e lojëra fjalësh në lidhje me fondin e ekselencës, në lidhje me kthimin e trurit, në lidhje me përfshirjen e të rinjve në vendimmarrje. Të gjitha janë demagogji. Sa të rinj që janë kthyer nga jashtë vendit janë punësuar në Shqipëri? Pak, vetëm fëmijët e politikanëve të vjetër, si dhe ata që kanë dhënë para për vendin e punës.
Në Shqipëri ka kohë që nuk bëhen konkurse për vendet e punës. Në shumicën e rasteve ato janë të gjitha fiktive. Puna shkon aq larg në këtë aspekt, sa shefët dhe inspektorët e kuadrit përpilojnë tre –katër dosje fiktive, gjoja aplikantësh, për t’u shfajësuar para eprorëve, dhe në fund marrin njeriun e tyre, në thelb pa asnjë konkurrent. Shpalljet bëhen thjeshtë sa për sy e faqe, sepse vendet e punës janë zënë në të vërtetë vërtetë prej kohësh. Në të gjitha rastet fiton, i punësuari pa konkurrim, i marrë në punë me miqësi dhe i mbajtur në po me miqësi dhe nepotizëm. Njoh shumë të rinj, të cilët kanë bërë studimet universitare në universitet perëndimore, sillen të pa shpresë rrugëve të Tiranës. Në të njëjtën kohë kam dëgjuar raste, ku njerëz pa shkollë ose me diploma si ato të Bossit punojnë në nivele të ndryshme drejtuese në administratën shtetërore.
Në Shqipëri dituria, tashmë, është përdhosur. Në ato pak raste, ku ajo nuk është e përdhosur, ndjehet e pa respektuar dhe braktisur. Një popull, që nuk investon për të krijuar një nivel diturie të standardit të ekselencës vë ne rrezik të ardhmen e tij. Shqiptarët nuk është se nuk e duan diturinë dhe nuk janë të ditur, por dituria e tyre është marrë peng nga politika e vjetër, e cila po krijon antivlerat dhe antisistemet e diturisë.  E vetmja mënyrë të mbrojtur dijen dhe vlera është të dërgojmë në shpi antivlerat. Antivlerat sot personifikohen me klasën e vjetër politike. Shqiptarët do të rigjejnë diturinë e tyre natyrale dhe do të forcojnë diturinë e tyre akademike vetëm po të bëhen të gjithë se bashku dhe të shporrin nga skena sharlatanët e politikës së vjetër.